De verkleedkist induiken op de Amsterdam Fashion Academy

“No texting in class,” zegt Deborah Smailes, docent fashion design streng. De smartphone moet opgeborgen worden. Ook Nederlands praten is verboden op de Amsterdam Fashion Academy. Want de nieuwe modeschool mag dan klein zijn - in september gingen twintig studenten van

start met de opleidingen Fashion with Textiles Design en Fashion Business – het is ook heel internationaal. FashionUnited loopt een dagje mee.

Het is een bont gezelschap, de vijf studenten die hun werk aan elkaar presenteren. De Nederlands-Colombiaanse Manuel is verkleed als Victoria’s Secret angel. De vleugels zitten hem wat in de weg. Hij blijft nauwelijks staan op zijn zwarte pumps tijdens de presentatie. “Het is maat 40,” zegt hij na de les. “Ik heb de schoenen gepast in de winkel, maar later bleken ze toch te groot.”

Het thema is Halloween vandaag. Na de doodnormale schooldag met naaien, strijken en brainstormen over creatieve plannen, transformeren de studenten in een alterego om hun werk aan hun ouders te tonen. Studenten van een kappersschool togen naar het opleidingsinstituut in de Banstraat in Amsterdam-Zuid om de kapsels van de modeontwerpers in spé te verzorgen. Manuel is voor de les al de verkleedkist ingedoken voor de speciale avond.

Amsterdam Fashion Academy wil klein blijven

De nieuwste modeschool van Amsterdam werd vorig jaar opgericht door Ingrid Mijnheer. Ze wilde een internationale doch kleinschalige academie. Voor de driejarige bachelor-opleidingen - Fashion with Textiles Design en Fashion Business - in Amsterdam maakt de school gebruik van lesprogramma's van de Britse Doncaster University. Illustrator Piet Paris, creatief directeur van het label Karl Lagerfeld Kristina Szasz, Bill Gayton van het label John Galliano en T-shirt designer Zoe Karssen verlenen als gastdocent hun medewerking aan het opleidingsinstituut.

In september ging de eerste lichting van start: zo’n twintig studenten. Eén van hen bemoeit zich met het gesprek: “Ga je een artikel schrijven over de school? Dat kunnen we wel gebruiken. Er is nog veel ruimte over, voor meer studenten.” Maar volgens Mijnheer is dat niet het geval: ze wil maximaal twaalf studenten per klas. Anders is er geen ruimte meer voor persoonlijke aandacht, en dat is nou juist wat de school zo bijzonder maakt. Het persoonlijke ontwikkelingsplan is het paradepaardje van de opleiding, vertelt Mijnheer. “Het onderwijs is anders voor de student die later zijn eigen bedrijf wil oprichten dan voor de studente die droomt van een toekomst bij een groot merk.”

Suzanne is zo’n studente met grote ambities. Na verschillende afwijzingen voor modeacademies en een kleine loopbaan als stylist, streeft ze nu eindelijk haar droom om modeontwerper te worden na. “Ik zie mezelf al helemaal werken bij Dolce & Gabbana.”

Het persoonlijke ontwikkelingsplan trok Manuel over de streep om zijn studie aan de Amsterdam Fashion Academy te volgen. Hij was al aangenomen bij Amfi (Amsterdam Fashion Institute), maar besloot toch te studeren aan de nieuwste mode-academie van het land. “Ik woonde in Colombia, daar studeerde ik architectuur, want mijn ouders wilden geen modeopleiding betalen,” zegt hij. “Maar de studie was niets voor mij. Ik deed een korte modecursus en wist: dit is wat ik wil. Dus ik verhuisde terug naar Nederland om hier te studeren. Al tijdens het intakegesprek bij Amfi hoorde ik dat ze me graag wilden hebben. Normaal gesproken hoor je dat veel later.”

Toch koos Manuel uiteindelijk voor de, veel duurdere, Amsterdam Fashion Academy. Het collegegeld van de particuliere opleiding - 15.600 euro voor het eerste jaar, 11.900 euro voor het tweede jaar en 7.500 euro voor het laatste collegejaar - moet hij grotendeels zelf ophoesten. “Dit is wat ik wil, dus het is het waard. Deze opleiding is veel persoonlijker dan Amfi. Ik ben hier vanwege het persoonlijke ontwikkelingsplan. Tijdens de opdrachten wordt rekening gehouden met wat je doel is, dus niet iedereen doet precies hetzelfde.”

Persoonlijk ontwikkelingsplan paradepaardje van de school

Al zo’n twee jaar voor de start van de opleiding werkte een team van zeven personen in stilte aan de particuliere modeschool - gefinancierd middels een private investeerder die de school niet bekend maakt. De vraag: waarom heeft Nederland behoefte aan een nieuwe modeacademie, kreeg Mijnheer volgens eigen zeggen eindeloos vaak. "Maar dat was helemaal niet de achterliggende gedachte.” Ze had gewoon een passie voor onderwijs. "Het was mijn droom om een creatieve school op te richten. Dat werd mode."

De studenten verkassen naar een ander lokaal om onder leiding van Hanneke Ketting technician voor de module Fashion Realisation Techniques, aan hun opdrachten te werken. Aan de rand van de ruimte staan naaimachines opgesteld. In het midden van het lokaal buigen studenten zich over enorme patronen. Een andere groep heeft de opdracht gekregen om honingraad plooien te naaien. “Het niveau van de studenten is goed, als is er wel veel verschil,” zegt Ketting. Fluisterend: “Sommige studenten kunnen nog niet eens een draad door de naald halen.”

Yasmine Esser